Η κορυφογραμμή της Σφαιρίας και οι Άγιοι Ανάργυροι

Το νησάκι μας είναι ξακουστό για τις περιπατητικές διαδρομές του. Ιδιαιτέρως η περιοχή της Καλαυρείας, από το Νεώριο μέχρι το Μοναστήρι κι από τη Φούσα μέχρι το Ναό του Ποσειδώνα, μαγεύει τον φυσιολάτρη επισκέπτη, που λατρεύει το περπάτημα. 
Το περπάτημα το αγαπάνε οι Ποριώτες. Κάθε απόγευμα βλέπεις ζευγάρια, φίλους και παρέες τριών και τεσσάρων ατόμων, φορώντας τις αθλητικές φόρμες τους, με γοργό βηματισμό να ακολουθούν την αγαπημένη τους διαδρομή.
Μια γλυκιά ρουτίνα που σε φέρνει κοντά στους ντόπιους κατά ένα τρόπο περίεργο. Σαν ένα είδος «group therapy» όπου συμμετέχουν μικροί και μεγάλοι.

Μια ξεχωριστή διαδρομή είναι αυτή στην κορφή της Σφαιρίας, που ξεκινάει από το Μύλο και καταλήγει στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων στο νοτιοανατολικό άκρο του Πόρου.
Το μονοπάτι είναι χαραγμένο και σε καλεί, ανάμεσα από τα άγρια χορτάρια και τα βάτα. Προσφάτως, ομάδα εθελοντών, το έχει σηματοδοτήσει.

Είναι στενό και αν το διαβείς με παρέα, θα αναγκαστείς να το περπατήσεις σε «φάλαγγα κατ’ άνδρα».
Η διαδρομή προς τους Αγίους Ανάργυρους, είναι η αγαπημένη για πολλούς ποριώτες που βγάζουν το σκύλο τους βόλτα.
Ίσια μπροστά, δυο μικροί λόφοι από τους οποίους θα χρειαστεί περάσεις για να φτάσεις στο εκκλησάκι.
Τα άγρια και ξερά χόρτα, τα σκίντα και μερικά πευκάκια ντύνουν το μονοπάτι. Λίγο πιο κάτω, τα κυπαρίσσια στολίζουν την όμορφη ποριώτικη πέτρα, που χορταριασμένη σου δείχνει το δρόμο, για να περάσεις ανάμεσα.

Δεξιά απλώνεται το «πέρασμα» με φόντο τον Γαλατά, το Μπέλεσι και τις Αδέρες. Αριστερά το Αιγαίο, με «σφήνα» την Καλαυρεία.

Σε αρκετά σημεία το μονοπάτι που οδηγεί στο εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, έχει πλακοστρωθεί, έπειτα από δωρεά του αείμνηστου συντοπίτη μας Πέτρου Βέττα. Στον λόφο υπάρχει σύστημα πυρασφάλειας. Πριν λίγα χρόνια, ο λόφος κινδύνεψε να γίνει κρανίου τόπος. Ευτυχώς σήμερα προστατεύεται.

Εκατό μέτρα πριν το εκκλησάκι, στέκει ένα ασβεστωμένο εικονοστάσιο, με το καντηλάκι του διαρκώς αναμμένο.

Η θέα από εκείνο το σημείο σου κόβει την ανάσα. Πράγματι… Ο Πόρος είναι ο Βόσπορος του Σαρωνικού…

Από εκείνο το εικονοστάσιο, ξεκινάει ένα άλλο κατηφορικό μονοπάτι που σε οδηγεί στην Πούντα.

Λίγο πριν φτάσεις στους Αγίους Ανάργυρους, δυο πέτρινα παγκάκια ντύνουν το μονοπάτι, πλαισιωμένα από μικρά πεύκα και κυπαρίσσια που ρίχνουν τη σκιά τους.

Συνεχίζοντας το μονοπάτι, η ποριώτική πέτρα, χάσκει από πάνω σου και οι μεγάλοι βράχοι θαρείς ότι θα σε κατασπαράξουν. Ένα μικρό δάσος ντυμένο με πέτρα και πράσινο, σε προειδοποιούν ότι βρίσκεσαι κοντά στον τελικό σου προορισμό.

Ανεβαίνοντας τα πέτρινα σκαλοπάτια, βρίσκεσαι μπροστά στην είσοδο του προαύλιου χώρου της εκκλησιάς.

Μια βρύση, μια ασβεστωμένη αποθήκη και το γραφικό εκκλησάκι σε καλούν να ξεκουραστείς και να καθίσεις στους κομμένους κορμούς δέντρων στο υπόστεγο της εκκλησιάς. Κάτω από τον ίσκιο από τα κυπαρίσσια.

Η θέα από τους Αγίους Ανάργυρους, είναι πανοραμική. Από την ανατολική πλευρά, στο διπλό ιερό της εκκλησιάς, απλώνεται το Αιγαίο, το Μπούρτζι και η καταπράσινη Καλαυρεία.

Από την άλλη πλευρά, η Πελοποννησιακή γη. Ο Γαλατάς, η Πλάκα, το Μπέλεσι, η Άρτιμος . Η μαγεία του ευλογημένου αυτού τόπου απλώνεται κυριολεκτικά στα πόδια σου. Κάπου εκεί καταλαβαίνεις, πως το μονοπάτι στην κορυφογραμμή της Σφαιρίας είναι ένα από τα ομορφότερα αξιοθέατα του νησιού. Ψάξτε τα σημάδια που θα σας οδηγήσουν εκεί.