Η δραματική υποβάθμιση της ακτοπλοϊκής σύνδεσης των νησιών του Αργοσαρωνικού με τον Πειραιά, έχει προκαλέσει νοσταλγία στους νησιώτες, για τα ιστορικά πλοία που ταξίδεψαν με συνέπεια κάποτε, στη θάλασσα του Σαρωνικού.
Με αυτά τα πλοία, οι νησιώτες δέθηκαν συναισθηματικά περισσότερο, ακόμη κι από τους εφοπλιστές που τα ναύλωσαν και πλούτισαν από αυτά.
Στη σελίδα «Πόρος, παλιές φωτογραφίες» στο facebook, ο Χρήστος Βίκος, ο Κυριάκος Δρουδες και άλλοι συμπολίτες μας, βοηθούν στην έρευνα, ανεβάζοντας φωτογραφίες από τα πλοία που πέρασαν από το νησί μας και αγαπήθηκαν σα να είχαν και αυτά ψυχή.
Με την ίδια αγάπη και νοσταλγία, συγκεντρώσαμε τις φωτογραφίες και τις πληροφορίες από αυτή την έρευνα και μαζί με τις πολύτιμες πληροφορίες από την Σοφία Μωρές και τον Βασίλη Κουτουζή, σας παρουσιάζουμε μερικά από αυτά τα πλοία σε αυτό το αφιέρωμα. Για να θυμούνται οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι τις εποχές, που το ταξίδι Πειραιάς- Πόρος, ήταν μια μικρή κρουαζιέρα.
ΚΑΜΕΛΙΑ
Το ΚΑΜΕΛΙΑ του Βατικιώτη (1962−2005, 489 τόνοι, 17 κόμβοι, ναυπηγημένο στα ναυπηγεία των Αναστασιάδη και Τσορντανίδη), είχε τη διάκριση να είναι το πρώτο “μεγάλο” επιβατηγό που έφτιαξαν ελληνικά χέρια.
Μεγάλο και πολυαγαπημένο πλοίο του Αργοσαρωνικού, το ΚΑΜΕΛΙΑ άρχισε τα δρομολόγια του το 1962. . Έκανε πάνω από 7.500 ταξίδια στον Αργοσαρωνικό μέχρι το 1982. Μετά το 1982 ονομάστηκε ΚΟΛΟΣΣΟΣ και μεταφέρθηκε στην Ρόδο για ημερησία δρομολόγια και εκδρομές προς την Σύμη. Αργότερα πήγε στο Ηράκλειο. Εθεάθη το 2006 σκουριασμένο και παρατημένο σε άθλια κατάσταση.
ΠΙΝΔΟΣ
Το «ΠΙΝΔΟΣ» ήταν ένα από τα παλιά όμορφα πλοία του Αργοσαρωνικού, που άφησε πολλές αναμνήσεις στο νησί μας και άρχισε το δρομολόγιο στην θαλάσσια “γραμμή” των νησιών την δεκαετία του ’50.
Το ιστορικό του πλοίου
Ο Γεώργιος Ν. Βατικιώτης, το 1951 αγοράζει μαζί με άλλους από τον Ποταμιάνο το ατμόπλοιο ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ Το ατμόπλοιο αυτό ναυπηγήθηκε το 1907 και το 1922, ως γιότ, είχε το όνομα «SYLVANA». Ήταν στην «Ηπειρωτική» του Ποταμιάνου από το 1948 και έκανε δρομολόγια προς τα Ιόνια Νησιά και τα λιμάνια της Ηπείρου. Ο Γεώργιος Ν. Βατικιώτης παραμένει στο «ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ» ως μέτοχος μέχρι το 1954. Το 1955 το ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ περιέρχεται στον Δημοσθένη Ν. Βατικιώτη και στον Γιάννη Τρίπο, γαμπρό της οικογενείας Βατικιώτη.
Το «ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ» και το «ΝΕΡΑΪΔΑ» του κάπταν Γιάννη Λάτση, είναι τα δύο θρυλικά πλοία του Αργοσαρωνικού, που αναχωρούσαν από Πειραιά για Αίγινα, Μέθανα, Πόρο, Ύδρα, Ερμιόνη, Σπέτσες και έφταναν μέχρι το Λεωνίδιο, Κυπαρίσσι, Μονεμβασιά. Το «ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ» έχει συνδεθεί με την παλιά οικογένεια του Πόρου με μεγάλη παράδοση και ιστορία στον Αργοσαρωνικό που χάνεται στα βάθη του αγώνα του 1821. Είναι το πλοίο των συμπατριωτών, των φίλων και των γνωστών σ’ όλα τα λιμάνια. Αρκεί ένα γεια, μια χειραψία, μεταφορά χαιρετισμού από κάποιον παλιό φίλο για να κόψεις μισό εισιτήριο ή να μην κόψεις καθόλου. Το 1957 γίνεται γενική επισκευή στο «ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ» και τοποθετείται μηχανή ντήζελ. Το πλοίο γίνεται «ΠΙΝΔΟΣ», αν και από τα πρώτα του δρομολόγια, όλοι το έλεγαν «ΠΙΝΔΟΣ», ακόμη και τα δρομολόγια στις εφημερίδες έτσι το έγραφαν και σπανιότερα ως «ΠΙΝΔΟΣ ΙΙ».
Αργότερα στον Αργοσαρωνικό μπαίνουν πιο σύγχρονα πλοία και το ΠΙΝΔΟΣ συνεχίζει για λίγο, με το όνομα «ΑΡΗΣ», δρομολόγια σε άλλες θάλασσες. Αναφέρεται ότι διαλύθηκε το 1998.
ΑΙΓΙΝΑΚΙ
ΑΙΓΙΝΑ του Κονταρίνη (1951−2007, 265 τόνοι, 15,7 κόμβοι). Το πολυαγαπημένο Αιγινάκι έκανε ταξίδια στον Αργοσαρωνικό για παρά πολλά χρόνια. Το ΑΙΓΙΝΑ ξεκίνησε το 1952 και τα δρομολόγια του ήταν κλασσικά: Αίγινα η Αίγινα – Μέθανα − Πόρος.
Το βρίσκουμε να κάνει δρομολόγια (και να πρωταγωνιστεί σε κινηματογραφικά έργα!) συνεχεία από το 1952 μέχρι το 1966. Το 1984 το Αιγινάκι έγινε το ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ και έκανε μικρά ταξίδια γύρω από την Σάμο. Πήγε για διάλυση το 2007.
ΜΑΧΗ
ΜΑΧΗ του Τρίπου (1939, ROYAL ALBERT, ναυπηγεία Nobiskrug Rendsburg, 247 τόνοι, 17,6 κόμβοι). Πλοίο του Τριπου που μπήκε στον Αργοσαρωνικό το 1958.
ΜΥΚΗΝΑΙ
Το επιβατηγό ” ΜΥΚΗΝΑΙ” (Μήκος 69,99 πλάτος 10.04 ) κατασκευάστηκε στο Πέραμα το 1971 , στα ναυπηγεία Αναστασιάδη-Τσορτανίδη, ήταν ιδιοκτησίας των ιδίων μέχρι το 1986 .Το πλοίο πουλήθηκε με πολύ περίεργο τρόπο που σε πάει στο βρώμικο 1989.
Καπετάνιος του θρυλικού πλοίου ήταν ο Καπτάν Τζίμης Μαστροκόλιας από το Κρανίδι. Στη γέφυρά του φιλοξένησε προσωπικότητες που κανένα πλοίο δεν είχε αυτή την τιμή. (πολιτικούς-ηθοποιούς-εφοπλιστάδες και κυρίως γυναίκες ήταν η αδυναμία του). Τώρα το πλοίο ταξιδεύει με το όνομα AEGEAN GLORY κάνοντας ημερήσιες κρουαζιέρες του στα νησιά του Αργοσαρωνικού.
ΓΛΑΡΟΣ
Εντυπωσιακό πλοίο ο ΓΛΑΡΟΣ (1904− 1968, 427 τόνοι, 13 κόμβοι, αρχικά η θαλαμηγός BERYL και μετά η LORNA).
Τι να πει κανείς για τον θρυλικό ΓΛΑΡΟ που δεν έκανε μόνο την άγονη γραμμή. Ήταν δρομολογημένο και στον Αργοσαρωνικό το 1948 και 1949.
ΝΕΡΑΙΔΑ
ΝΕΡΑΙΔΑ του Γ. Λάτση (1939−υπαρχει ακόμη! 462 τόνοι, 16.5 κόμβοι, το πρώην LAURANA). Το θρυλικό πλοίο του Αργοσαρωνικού ΝΕΡΑΙΔΑ ήρθε από την Ιταλία μέσω Μάλτας το 1950 και δρομολογήθηκε στην γραμμή Αίγινας, Μεθάνων, Πόρου, Ύδρας, Ερμιόνης, Σπετσών από τις 8 Ιουνίου 1950. Το βρίσκουμε να ταξιδεύει ανελλιπώς από το 1950 μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 1953 όποτε απεσύρθη για 6 μήνες για ορισμένες βασικές αλλαγές μηχανών από Φίατ σε ΜΑΝΝ.
Στο πρώτο αυτό χρονικό διάστημα είχε δρομολογηθεί συχνά και στην γραμμή Αστρους, Λεωνιδίου αλλά πολλές φορές κιόλας στην γραμμή Κυπαρισσου, Γέρακα και Μονεμβασιάς. Επανήλθε στην ακτοπλοΐα στις 20/6/1954 και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1970 οπότε άρχισε να εκτελεί περισσότερο ημερήσιες κρουαζιέρες. Τα τελευταία δυο χρόνια ξαναφτιάχθηκε στην Κροατία και μας επέστρεψε στην Ελλάδα σε ηλικία 73 ετών!!!
ΚΥΚΝΟΣ
ΚΥΚΝΟΣ της ΑΕΕΝΕ Σαρωνικός (1941−1979, 503 τόνοι, 13 κόμβοι, η πρώην θαλαμηγός SYLVIA και μετά το βοηθητικό πολεμικό TOURMALINE).
Πολυαγαπημένο πλοίο δρομολογημένο στην Ελλάδα από το 1946. Πλοίο που ήταν σχεδόν πάντα στην γραμμή Χαλκίδος, Αιδηψού και Βόλου. Το βρίσκουμε στον Αργοσαρωνικό μια χρονια8/7/1950 7/6/19
ΠΟΡΤΟΚΑΛΗΣ ΗΛΙΟΣ
ΠΟΡΤΟΚΑΛΗΣ ΗΛΙΟΣ του Κ. Λατση (1959, ORANGE SUN, ναυπηγεία J.J. Sietas Αμβούργου, 448 τόνοι, 14 κόμβοι, μετά ΓΙΩΡΓΗΣ) .
Ήρθε στην Ελλάδα σαν πλοίο του Αργοσαρωνικού το 1967. Από το 1976−77 σε διάφορα δρομολόγια, ιδίως Ηράκλειο Σαντορίνη (εταιρεία Μπλαζακη). Επωλήθη στην Υδραίικη Ναυτική Εταιρεία το 1997 με το όνομα ΓΙΩΡΓΗΣ.
ΣΑΡΩΝΙΣ
ΣΑΡΩΝΙΣ του Κονταρινη (1959−2004, ναυπηγεία Αμβούργου Peters, 487 τόνοι, 15,2 κόμβοι) . Το πλοίο δεν ταξιδέψε ποτέ στην Γερμανία. Έφυγε για την Ελλάδα στις 27 Σεπτεμβρίου 1959. Το βλέπουμε να κάνει δρομολόγια από το 1959 μέχρι το 1971.
Μετά έγινε το ΡΟΔΟΣ ΙΙ (27 Φεβρουαρίου 1971) και το ΔΑΦΝΗ (10 Απριλίου 1992). Διεγράφη στις 19 Απριλίου 2004. Διαλύθηκε στο Αλλιαγα της Τουρκιάς το 2004.
ΚΑΛΑΜΑΡΑ
ΚΑΛΑΜΑΡΑ του Βατικιωτη (1898− 1961, 217 τοννοι, 12 κομβοι, η πρωην θαλαμηγός SEANYMPH, CALA MARA). Ήρθε στην Ελλάδα το 1946 και άνηκε αρχικά στην Εκτελεστική Επιτροπή Θαλασσίων Συγκοινωνιών που έβαλε το πλοίο (με το όνομα ΚΑΛΑΜΑΡΑ) στα δρομολόγια Χαλκίδος, Αιδηψού και Βόλου!
Αγοράστηκε από τον Βατικιωτη το 1947 και μπήκε στα δρομολόγια Αργοσαρωνικού από το 1947 μέχρι το 1956. Μετά από το ατύχημα όταν προσάραξε στα Τσελεβίνια (1954), ξαναφτιάχτηκε με το όνομα ΠΟΡΟΣ. Έφυγε το 1961.
ΑΦΑΙΑ
ΑΦΑΙΑ (1960, 126 τόνοι, 11,7 κόμβοι) Το ΑΦΑΙΑ ήταν το δεύτερο ανοικτό πορθμείο της γραμμής Αργοσαρωνικού. Φαίνεται ότι ήρθε στην γραμμή το 1962.
ΔΕΛΦΙΝΙ ΕΞΠΡΕΣ
Για το τέλος, κρατήσαμε το καλύτερο. Το αγαπημένο σε όλους Δελφινάκι. Ξεκινούσε κάθε πρωί από το Πόρο και έφτανε γρήγορα στο Πειραιά για τα τότε δεδομένα της γραμμής (ταχύτητες παντοφλών). Έμενε στο Πειραιά μέχρι το μεσημέρι που αναχωρούσε στις 14:00 για Αίγινα Μέθανα Πόρο.
Πηγή: hydramysoul.blogspot.gr
koutouzis.gr
Σχετικά Άρθρα
Comment Σχολιάστε ↓
Απάντηση
Γιάννης E. Πανταζόπουλος
Η Νεράϊδα ήταν πρώτα η θαλαμηγός του Τσιάνο. Όμορφο και γρήγορο για εκείνη την εποχή πλοίο, αλλά κούναγε πολύ στην φουρτούνα, διότι δεν είχε μεγάλη καρίνα, από ότι μου έλεγαν.
Με το αργοκίνητο Καλαμάρα πάλι μπαίναμε στον Πόρο άσπροι και βγαίναμε στον Πειραιά μαύροι από την κάπνα που έβγαζε.
Το πιο σταθερό πλοίο ήταν το Πίνδος, παντός καιρού. Πάντοτε το προτιμούσα, γιατί πιτσιρικάς ων, μου άρεσε που με έπαιρνε δίπλα του στην γέφυρα ο καπετάν Γιάννης.
Αργότερα, ήλθε η Μάχη, που ήταν γρήγορο καράβι και είχε το όνομα της γυναίκας του καπετάν Γιάννη, αδελφής του Δημοσθένη Βατικιώτη.